Als kind van gescheiden ouders kan ik het moment dat het ons werd verteld van seconde tot seconde terughalen. Tuurlijk ik had wel door dat er heel wat aan de hand was de afgelopen weken, het was anders. Maar scheiden? Mijn ouders? Dit kunnen ze niet menen. Wat nu, en waarom overkomt dit mij? Als ouders weet je dat dit gesprek het leven van jullie als gezin compleet gaat veranderen. Je kunt kinderen niet beschermen tegen de boze en verdrietige emoties. Maar je kunt ze wel behoeden voor onnodig verdriet en extra zorgen en lasten. Het hangt allemaal af van de manier waarop jullie dit beslissende moment aanpakken en wat jullie daarbij vertellen en uitstralen. Misschien wel het belangrijkste om te onthouden tijdens dit gesprek is dat jullie meer zijn dan alleen de boodschappers van het slechte nieuws. Jullie zijn ook – nog steeds en altijd – de beschermers van jullie kind, zijn troost en veilige haven. Hieruit komt ook de naam voor dit gesprek ‘paraplugesprek’ voort, jullie zorgen voor de bescherming, als ouders houden jullie de kinderen uit de regen en de wind.
Hoe voer je een goed paraplugesprek?
- Voer het gesprek altijd gezamenlijk met het hele gezin, dus beide ouders en alle kinderen. Dit geeft de kinderen direct bevestiging dat ook al gaan de ouders uit elkaar, jullie nog wel samenwerken. Want de verbinding als gezin blijft.
- Kies een rustig moment en neem de tijd voor het gesprek. Zorg dat er ruimte is voor de kinderen en plan geen afspraken direct na dit belangrijke gesprek. Maak niet alleen tijd vrij om de boodschap te brengen maar vooral ook om de reactie van jullie kind te peilen en daarop te reageren. Luister en wees beschikbaar voor je kind.
- Verzacht de mededeling over jullie scheiding zoveel mogelijk met lieve woorden, maar doe geen loze beloftes. Wees openhartig en kom to the point. Probeer het slechte nieuws (‘we gaan uit elkaar’) af te wisselen met het goede (je zult mama/ papa heel vaak zien). Scheiding kan een angstaanjagend woord zijn voor kinderen, gebruik liever ‘uit elkaar gaan’.
- Ouders zijn verantwoordelijk voor de scheiding, niet de kinderen. Het is van groot belang dat de kinderen leren inzien dat de scheiding niet hun schuld is. Het is heel belangrijk om dit te benoemen en blijven te benoemen. Blijf benadrukken dat jullie scheiding een grote invloed op zijn leven heeft, maar dat hij er geen rol in heeft gespeeld.
- Vat kort en krachtig samen welke verandering er komen en maak duidelijk dat jullie deze veranderingen ondergaan als gezin. De vragen die veel kinderen als eerste stellen zijn:
- Wie gaat er voor mij zorgen?
- Wat gebeurt er dan met papa/ mama (afhankelijk van wie er ergens anders gaat wonen)
- Waar gaat papa/ mama dan wonen?
- Wanneer zie ik papa/ mama dan weer?
- Houdt papa/ mama nog wel van mij?
- Zal het wel goed gaan met mama en papa?
- Zijn jullie dan nog steeds mijn ouders (wordt meestal gevraagd door kinderen jonger dan 11 jaar)
Of jullie kind deze vragen direct stelt of niet, je kunt aannemen dat deze vragen spelen. Het is daarom goed om deze mogelijke vragen al in jullie verhaal te verwerken zodat het heel duidelijk wordt wat ze de komende periode kunnen verwachten.
- Voer het gesprek het liefst met wat tijd tussen de aankondiging en de dag waarop een van de ouders vertrekt. Zo hebben kinderen wat tijd om aan het idee te wennen. Het belangrijkste van deze overgangsperiode is dat jullie voorkomen dat jullie kind zich in de steek gelaten voelt.
Praten met kind over scheiding
Aan het eind van het gesprek kunnen jullie benadrukken dat het voor jullie beide heel belangrijk is dat de kinderen met beide ouders goed contact heeft. De kinderen hoeven niet te kiezen. Door dit uit te spreken wordt de kans op een loyaliteitsprobleem voor de kinderen nagenoeg tot nul gebracht. Dit is de kern van het paraplugesprek.
Will je meer informatie over scheiden met kinderen? Download mijn gratis e-book ‘scheiden met kinderen’ vol praktische tips en adviezen.
